OVER RHYTHM TAP

Rhythm Tap is zowel dans als muziek, de dansers zijn ook percussionisten, hun schoenen en de houten vloer zijn hun instrument.

Rhythm Tappers vallen op door hun precisie en hun muzikaliteit, door hun acrobatische, theatrale of elegante bewegingsstijl en schuwen naast de jazz ook de lichte- of pop-, de wereld muziek, klassiek of funk niet. 

Rhythm Tap is ontstaan in de straten en de clubs van New York City. 

Grootheden als Bill 'Bojangles' Robinson, The Nicholas Brothers, Sammy Davis jr., Eleanor Powell, Jeni LeGon, Ann Miller of recenter Eddie Brown, Jimmy Slide, Coles & Atkins leerden van elkaar de passen waarop veelvuldig werd geïmproviseerd op voornamelijk swing- en jazz muziek.

Later, vanaf de jaren 80, stond er een nieuwe generatie dansers klaar om de kennis van de oude ‘masters’ over te nemen: onder hen Gregory Hines, Brenda Bufalino en Heather Cornell. Onder de vleugels van hun mentoren ontwikkelden zij hun eigen tapdans taal en een repertoire waarmee ze de hele wereld rondtrokken. 

Inmiddels staat er over de hele wereld al weer een nieuwe generatie dansers klaar, die de fakkel hebben overgenomen en de dansvorm springlevend houden en in hun virtuositeit reiken naar de  eerste hoogdagen van de ‘tap dance’. Zo ontstaan er steeds nieuw stromingen met invloeden van b.v. de world music, theater, de moderne en de klassieke dans.

Grote rhythm tappers die met hun ensembles nu de podia veroveren zijn onder andere Michelle Dorrance (US), Sebastian Weber (D) en Guillem Allonso (E).

OVER RHYTHM TAP

Rhythm Tap is zowel dans als muziek, de dansers zijn ook percussionisten, hun schoenen en de houten vloer zijn hun instrument.

Rhythm Tappers vallen op door hun precisie en hun muzikaliteit, door hun acrobatische, theatrale of elegante bewegingsstijl en schuwen naast de jazz ook de lichte- of pop-, de wereld muziek, klassiek of funk niet. 

Rhythm Tap is ontstaan in de straten en de clubs van New York City. 

Grootheden als Bill 'Bojangles' Robinson, The Nicholas Brothers, Sammy Davis jr., Eleanor Powell, Jeni LeGon, Ann Miller of recenter Eddie Brown, Jimmy Slide, Coles & Atkins leerden van elkaar de passen waarop veelvuldig werd geïmproviseerd op voornamelijk swing- en jazz muziek.

Later, vanaf de jaren 80, stond er een nieuwe generatie dansers klaar om de kennis van de oude ‘masters’ over te nemen: onder hen Gregory Hines, Brenda Bufalino en Heather Cornell. Onder de vleugels van hun mentoren ontwikkelden zij hun eigen tapdans taal en een repertoire waarmee ze de hele wereld rondtrokken. 

Inmiddels staat er over de hele wereld al weer een nieuwe generatie dansers klaar, die de fakkel hebben overgenomen en de dansvorm springlevend houden en in hun virtuositeit reiken naar de  eerste hoogdagen van de ‘tap dance’. Zo ontstaan er steeds nieuw stromingen met invloeden van b.v. de world music, theater, de moderne en de klassieke dans.

Grote rhythm tappers die met hun ensembles nu de podia veroveren zijn onder andere Michelle Dorrance (US), Sebastian Weber (D) en Guillem Allonso (E).